Η αντιμετώπιση της οσφυαλγίας με φάρμακα.

Εισαγωγή:

Ο πόνος στην μέση επηρεάζει σημαντικά την καθημερινότητα των ασθενών με οσφυαλγία. Περιορίζει τις δραστηριότητες και την ποιότητα της ζωής τους.

Η επιλογή της κατάλληλης και αποτελεσματικής θεραπείας με φάρμακα εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως είναι η ένταση (ήπια, μέτρια ή σοβαρή) και η αιτία του πόνου. Επίσης, η επιλογή του καλύτερου φαρμάκου για την οσφυαλγία καθορίζεται από τον χαρακτήρα (π.χ. νευροπαθητικός) και την διάρκεια του πόνου στην μέση. Ο πόνος μπορεί να είναι οξύς, όταν η οσφυαλγία διαρκεί λιγότερο από μήνα (οξεία οσφυαλγία) ή υποξύς όταν διαρκεί από έναν μήνα έως τρεις μήνες. Ο πόνος μπορεί ακόμα να είναι χρόνιος, όταν η ασφυαλγία διαρκεί περισσότερο από τρεις μήνες (χρόνια οσφυαλγία). Ακόμα, κάθε φάρμακο παρουσιάζει διαφορετικά οφέλη, παρενέργειες και πιθανές αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα, κάτι που δίνει μεγάλη σημασία στην εξατομικευμένη θεραπεία σε κάθε ασθενή.

Για την θεραπεία με φάρμακα στην οσφυαλγία χορηγούνται διάφορα παυσίπονα. Σε αυτά περιλαμβάνονται τα απλά αναλγητικά, τα μυοχαλαρωτικά χάπια, τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη χάπια, τα ενέσιμα παυσίπονα, τα κορτικοστερεοειδή, οι αλοιφές και οι κρέμες, κτλ. Τα χάπια για την οσφυαλγία συνήθως αποτελούν την πρώτη θεραπεία και πολύ συχνά οδηγούν σε σημαντική ανακούφιση από τον πόνο.

Διαβάστε ακόμα:
Οσφυαλγία.

Απλά αναλγητικά (Depon, Apotel, Panadol, Tylenol κτλ.).

Τα απλά αναλγητικά βοηθούν όταν ο πόνος είναι ήπιος ή μέτριος και ανακουφίζουν τον ασθενή.

Η παρακεταμόλη είναι ενα συνθετικό φάρμακο με αναλγητική και αντιπυρετική δράση. Ονομάζεται και ακεταμινοφαίνη και κυκλοφορεί με διάφορες εμπορικές ονομασίες όπως είναι Depon, Apotel, Panadol, Tylenol, κτλ. Είναι ένα από τα πιο γνωστά και ευρέως χρησιμοποιούμενα παυσίπονα φάρμακα. Χρησιμοποιείται πολύ συχνά για την ανακούφιση από τον πόνο στην μέση και για τον πόνο γενικότερα. Χρησιμοποιείται επίσης και σαν αντιπυρετικό σε άλλες περιπτώσεις. Έχει λιγότερες παρενέργειες από τα άλλα παυσίπονα σκευάσματα όπως η ασπιρίνη ή τα αντιφλεγμονώδη.

Το χάπι Depon για την οσφυαλγία λαμβάνεται από το στόμα. Χορηγείται σε δόση 1 χάπι, 3 ή 4 φορές την ημέρα (ένα χάπι των 500mg κάθε οχτώ ή έξι ώρες). Η μέγιστη δοσολογία είναι 1000 mg σε μία δόση και μέχρι 3000-4000 mg την ημέρα. Δεν χορηγείται για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Το Depon (παρακεταμόλη, Apotel, Panadol, Tylenol, κτλ.) μπορεί να παρουσιάσει διάφορες πιθανές παρενέργειες στις κυριότερες από τις οποίες περιλαμβάνονται:

• Σπάνιες δερματικές αντιδράσεις, εξανθήματα.
• Αλλεργικές αντιδράσεις.
• Ηπατική βλάβη.
• Νεφρική βλάβη.

Η παρακεταμόλη σε υψηλή δοσολογία μπορεί να προκαλέσει σημαντική βλάβη στο ήπαρ. Ο κίνδυνος αυξάνεται με την ταυτόχρονη ή την συχνή κατανάλωση οινοπνεύματος. Ασθενείς με ηπατική νόσο θα πρέπει να συμβουλεύονται τον ιατρό πριν από την λήψη παρακεταμόλης.

Μυοχαλαρωτικά φάρμακα για την οσφυαλγία (Norgesic, Muscoril, Relief κτλ.).

Τα μυοχαλαρωτικά χάπια για την μέση, όπως είναι το Norgesic, βοηθούν στην ανακούφιση του πόνο από τον μυϊκό σπασμό. Μπορούν να χορηγηθούν σε συνδυασμό και με άλλα φάρμακα για οσφυαλγία, όπως είναι τα αναλγητικά και τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα.

Κυκλοφορούν διάφορα εμπορικά σκευάσματα όπως είναι το Norgesic, το Muscoril, το Relief κτλ. Η δράση των μυοχαλαρωτικών βοηθάει στο να “λυθεί” ο μυϊκός σπασμός με αποτέλεσμα να χαλαρώνουν οι μύες, να μειώνεται ο πόνος και να βελτιώνεται κινητικότητα στην μέση.

Το Norgesic χορηγείται με δοσολογία 1 χάπι 3 φορές την ημέρα και για 7 με 14 ημέρες. Γενικά, η θεραπεία με τα μυοχαλαρωτικά φάρμακα για τον πόνο στη μέση περιορίζεται σε 2 έως 3 εβδομάδες, λόγω του κινδύνου των πιθανών παρενεργειών.

Τα μυοχαλαρωτικά μπορεί να προκαλέσουν διάφορες παρενέργειες όπως είναι:

• Η υπνηλία.
• Η ζάλη.
• Η καταβολή, η αδυναμία.
• Αλληλεπίδραση με άλλα φάρμακα, όπως είναι τα ηρεμιστικά.

Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη (Voltaren, Xefo, Arcoxia κτλ.).

Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη χάπια, όπως είναι τα χάπια Voltaren για την μέση, μειώνουν την τοπική φλεγμονή και παράλληλα ανακουφίζουν από τον πόνο.

Αντιφλεγμονώδη φάρμακα για την οσφυαλγία χορηγούνται όταν είναι επίμονος και μεγάλης έντασης ο πόνος στην μέση και όταν η αντιμετώπιση με τα απλά αναλγητικά δεν βελτιώνει τα συμπτώματα. Χορηγούνται όμως και γενικά για να αντιμετωπίσουν τον πόνο σε πολλές άλλες παθήσεις όπως είναι ο πονοκέφαλος, η αρθρίτιδα, ο μυϊκός πόνος κτλ. Αντιφλεγμονώδη χάπια για οσφυαλγία κυκλοφορούν με διάφορα εμπορικά σκευάσματα όπως είναι το Voltaren, το Xefo, το Arcoxia κτλ.

Για παράδειγμα χορηγείται το Voltaren σε χάπια των 75mg ή σε χάπια των 100mg, σε δοσολογία 1 χάπι 2 φορές την ημέρα, δηλαδή κάθε δώδεκα ώρες. Λαμβάνεται από το στόμα και δεν χορηγείται για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των δυο εβδομάδων.

Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη μπορούν να χορηγηθούν και σαν παυσίπονες ενέσεις για τον πόνο στη μέση, όπως είναι η ένεση Voltaren που γίνεται ενδομυϊκά, δύο φορές την ημέρα για 10 ημέρες περίπου. Πολύ συχνά, η παυσίπονη ένεση για την μέση συνδυάζει αντιφλεγμονώδες με μυοχαλαρωτικό φάρμακο για καλύτερη θεραπεία, όπως είναι η ένεση Voltaren και Muscoril ή η ένεση Voltaren και Relief.

Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα είναι συνήθως ασφαλή. Σε σπάνιες περιπτώσεις όμως μπορούν να παρουσιάσουν διάφορες παρενέργειες και προβλήματα όπως είναι.

• Στομαχικές διαταραχές.
• Νεφρικές διαταραχές.
• Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται σε ασθενείς με ιστορικό αιμορραγίας στομάχου, νεφρικής ανεπάρκειας, αρτηριακής υπέρτασης ή με διάφορα καρδιολογικά προβλήματα.

Οπιοειδή φάρμακα για την οσφυαλγία (Lonarid-N, Tramal, μορφίνη κτλ.).

Τα οπιοειδή φάρμακα για την οσφυαλγία, όπως είναι το Lonarid-N, που είναι κωδεΐνη σε συνδυασμό με παρακεταμόλη ή και καφεΐνη, προσφέρουν σημαντική ανακούφιση. Χορηγούνται στην εμμένουσα οσφυαλγία, για την αντιμετώπιση του επίμονου, μέτριου ή και μεγάλης έντασης πόνου στην μέση που δεν βελτιώνεται με τα απλά αναλγητικά ή άλλα παυσίπονα.

Η δράση των οπιοειδών, π.χ. το Lonarid-N, εντοπίζεται μέσα στο κεντρικό νευρικό σύστημα όπου εμποδίζουν την μετάδοση των σημάτων του πόνου, με αποτέλεσμα να μειώνεται ο πόνος και ο ασθενής να ανακουφίζεται από την οσφυαλγία.

Τα οπιοειδή σκευάσματα διαφέρουν ως προς την ισχύ της δράσης τους και η επιλογή του σκευάσματος εξαρτάται από την ένταση του πόνου. Τα ηπιότερα οπιοειδή, όπως είναι η κωδεΐνη (Lonarid-N) και η τραμαδόλη (Tramal), είναι αποτελεσματικά για τον μέτριο πόνο ενώ τα ισχυρότερα οπιοειδή, όπως η μορφίνη, είναι πιο αποτελεσματικά στον έντονο και επίμονο πόνο. Συνήθως παρέχουν βραχυπρόθεσμη ανακούφιση.

Το Lonarid-N χορηγείται από το στόμα σε δοσολογία 1 χάπι, 3 έως 4 φορές την ημέρα και για 7 με 14 ημέρες. Δεν χορηγείται για χρονικό διάστημα περισσότερο από 3 εβδομάδες, παρά μόνο με οδηγίες από τον ιατρό.

Τo Lonarid-N και γενικότερα τα οπιοειδή εγκυμονούν πολλούς κινδύνους και μπορούν να παρουσιάσουν πολλές παρενέργειες όπως είναι:

• Ναυτία, δυσκοιλιότητα.
• Ορμονικές διαταραχές.
• Καταστολή, γνωσιακές διαταραχές, αναπνευστική καταστολή.
• Κατάθλιψη από την χρόνια αγωγή.
• Κίνδυνος εθισμού.

Κορτικοστεροειδή (Dexamethasone, Medrol, Prezolone κτλ.).

Σε σπάνιες περιπτώσεις, για την αντιμετώπιση του πόνου στην μέση χορηγείται από το στόμα αγωγή με Κορτικοστεροειδή. Η κορτιζόνη για πόνο στη μέση κυκλοφορεί σε διάφορα εμπορικά σκευάσματα και συχνότερα χρησιμοποιούνται η Δεξαμεθαζόνη (Dexamethasone), η Μεθυλπρεδνιζολόνη (Medrol) και πολύ σπάνια η Πρεδνιζολόνη (Prezolone).

Η συνήθης δοσολογία για το Medrol είναι από του στόματος χάπι των 8mg (ή μισό χάπι των 16mg) με έναρξη σε υψηλή δόση π.χ. 8mg τρείς φορές την ημέρα για μία εβδομάδα περίπου. Η αγωγή συνεχίζει με γρήγορη μείωση σε χαμηλότερη δόση, δηλαδή 8mg δύο φορές την ημέρα για τρεις ημέρες και ακολούθως 8mg μία φορά την ημέρα για τρείς ημέρες και μετά οριστική διακοπή. Συνολικά, μια σύντομη αγωγή με κορτιζόνη διαρκεί περίπου 2 εβδομάδες.

Η δράση της κορτιζόνης αρχίζει σχετικά σύντομα και το μέγιστο αποτέλεσμά της εμφανίζεται την τρίτη με τέταρτη ημέρα της αγωγής.

Η κορτιζόνη μπορεί να παρουσιάσει πολλές σημαντικές παρενέργειες και επιπλοκές, που είναι συχνότερες όταν χορηγείται σε υψηλές δόσεις και για μεγάλο χρονικό διάστημα. Σε αυτές τις παρενέργειες και επιπλοκές της κορτιζόνης, περιλαμβάνονται ενδεικτικά:

• Η αύξηση της τιμής του σακχάρου στο αίμα.
• Η υπέρταση.
• Η οστεοπόρωση.
• Η διαταραχή στην επούλωση του δέρματος μετά από τραύμα ή χειρουργείο.
• Οι γαστρεντερικές διαταραχές π.χ. γαστρορραγία, έλκος στομάχου κτλ.
• Η μυϊκή αδυναμία, η μυαλγία, η μυοπάθεια, η μυϊκή ατροφία κτλ.

Τοπικά αναλγητικά: Αλοιφές κρέμες και επιθέματα.

Φάρμακα, όπως αλοιφές, κρέμες και επιθέματα, εφαρμόζονται τοπικά για την ανακούφιση από τον πόνο στην μέση. Εφαρμόζεται με τοπική επάλειψη μικρή ποσότητα της κρέμας απευθείας στο δέρμα. Η αναλγητική φαρμακευτική ουσία που περιέχεται στην κρέμα απορροφάται απευθείας από το δέρμα και τους μύες της περιοχής. Μπορούν να συνδυαστούν και με φάρμακα που χορηγούνται από το στόμα.

Στα παραδείγματα τοπικών αναλγητικών φάρμακα περιλαμβάνονται η μυοχαλαρωτική κρέμα Muscoril και η αντιφλεγμονώδης αλοιφή για πόνο στη μέση Voltaren.

Μυοχαλαρωτική κρέμα για την μέση Muscoril.

Η μυοχαλαρωτική κρέμα για την μέση Muscoril επιφέρει μια προοδευτική χαλάρωση των μυών που πάσχουν από μυϊκό σπασμό. Παρουσιάζει και αντιφλεγμονώδη αλλά και αναλγητική δράση για την ανακούφιση από τους επώδυνους μυϊκούς σπασμούς στις διάφορες παθήσεις. Εφαρμόζεται με τοπική επάλειψη μικρή ποσότητα της κρέμας, 1 έως 3 φορές την ημέρα.

Αντιφλεγμονώδης αλοιφή για μέση Voltaren.

Η Voltaren αντιφλεγμονώδης αλοιφή για μέση εφαρμόζεται με επάλειψη και ελαφρά εντριβή τοπικά στο δέρμα. Χορηγείται 3 ή 4 φορές την ημέρα και για χρονικό διάστημα μέχρι δυο εβδομάδες.

Πως χορηγούνται τα φάρμακα στην οσφυαλγία;

Πολύ συχνά, στην αρχική της φάση, όταν δηλαδή είναι ήπια, η οσφυαλγία αντιμετωπίζεται με απλά αναλγητικά φάρμακα όπως το Depon.

Εάν στην πορεία επιδεινωθεί η οσφυαλγία, ή εάν από την πρώτη στιγμή είναι έντονη, τότε χορηγείται συνδυασμός με δύο ή περισσότερα φάρμακα. Για παράδειγμα, η οξεία οσφυαλγία που χαρακτηρίζεται από οξύ πόνο στην μέση, όταν συνοδεύεται από μυϊκό σπασμό αντιμετωπίζεται με συνδυασμό από φάρμακα. Χορηγείται ταυτόχρονα συνδυασμός με ένα μη στεροειδές αντιφλεγμονώδες και ένα μυοχαλαρωτικό φάρμακο. Το σχήμα αυτό μπορεί να χορηγηθεί και με ενέσιμη μορφή που είναι περισσότερο αποτελεσματική θεραπεία για να περάσει η οσφυαλγία.

Σε ακόμα πιο έντονο πόνο, ή εάν ο συνδυασμός αντιφλεγμονώδους και μυοχαλαρωτικού δεν βοηθάει, τότε προτείνονται η κορτιζόνη και τα οπιοειδή. Η χρήση των σχημάτων με περισσότερα από ένα παυσίπονα προσφέρει ανακούφιση από τον πόνο στην μέση και περιορίζει την ανάγκη για οπιοειδή.

Τα τοπικά αναλγητικά όπως οι κρέμες, οι αλοιφές και τα επιθέματα, αποτελούν επιλογή σε περιπτώσεις ήπιου πόνου ή ως συμπληρωματική θεραπεία σε άλλες περιπτώσεις, επειδή δεν είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά όσο τα χάπια και οι ενέσεις.

Η οσφυαλγία δεν αντιμετωπίζεται μόνο με φαρμακευτική αγωγή αλλά και με άλλους θεραπευτικούς τρόπους αντιμετώπισης όπως η ανάπαυση, οι ασκήσεις, η φυσικοθεραπεία κτλ. Θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και αυτές οι θεραπείες σε συνδυασμό με τα φάρμακα.

Ο κάθε ασθενής ανταποκρίνεται διαφορετικά στα φάρμακα για τον πόνο και γιαυτό χρειάζεται η παρακολούθηση για την αξιολόγηση της σωστής θεραπείας και για την τροποποίηση της αγωγής όταν υπάρχει ανάγκη.

 

Αυτός ο ιστότοπος παρέχει γενικές πληροφορίες και καμία πληροφορία δεν προορίζεται ή υπονοείται ότι μπορεί να αντικαταστήσει τις ιατρικές συμβουλές του ιατρού ή να χρησιμοποιηθεί για νομικούς σκοπούς. Σε κάθε περίπτωση συμβουλευτείτε τον Νευροχειρουργό για οποία πάθηση ή θεραπευτική επιλογή μπορεί ο ίδιος να σας προτείνει.

Δείτε την Πολιτική Ορθής Χρήσης Ιστότοπου.