Οσφυϊκή Στένωση

Οσφυϊκή Στένωση ή Οσφυϊκή Σπονδύλωση

Οσφυϊκή Στένωση

 

Τι είναι η Οσφυϊκή Στένωση;

Η Οσφυϊκή Στένωση ή Οσφυϊκή Σπονδύλωση είναι η κατάσταση εκείνη στην οποία παρουσιάζεται μείωση του εύρους του σπονδυλικού σωλήνα με αποτέλεσμα την συμπίεση των οσφυϊκών νεύρων. Συνήθως είναι αποτέλεσμα της φυσιολογικής φθοράς (εκφυλιστικές αλλοιώσεις) και της γήρανσης.

Σε ποιους παρουσιάζεται η Οσφυϊκή Στένωση ή Οσφυϊκή Σπονδύλωση;

Η οσφυϊκή στένωση εμφανίζεται σε μεσαίας και μεγάλης ηλικίας άτομα, συχνότερα σε ενήλικες άνω των 60 ετών.

Ποια είναι η αιτία της Οσφυϊκής Στένωσης;

Καθώς μεγαλώνουμε, η φυσιολογία και η ανατομία της περιοχής της οσφύος αλλάζει. Αυτές οι φυσιολογικές επιπτώσεις της γήρανσης (εκφυλιστικές αλλοιώσεις) μπορεί να οδηγήσουν σε στένωση του σπονδυλικού σωλήνα. Πιο συγκεκριμένα, οι σύνδεσμοι γίνονται παχύτεροι, (υπερτροφικοί) όπως το ίδιο και οι αρθρώσεις. Αποτέλεσμα είναι να αναπτύσσονται οστεόφυτα στα σπονδυλικά σώματα που γειτνιάζουν με τις κινητικές περιοχές και τους μεσοσπονδύλιους δίσκους. Στην κατάσταση αυτή συμβάλλει και η προβολή (κήλη) του μεσοσπονδυλίου δίσκου αλλά και η σπονδυλολίσθηση. Η συμμετοχή περισσότερων παραγόντων προκαλεί ακόμα μεγαλύτερη στένωση και πιο έντονα συμπτώματα από την πίεση επί των οσφυϊκών νεύρων.

Σε μικρό ποσοστό ασθενών, συχνότερα σε άνδρες, παρουσιάζονται συγγενείς αλλοιώσεις στην σπονδυλική στήλη που μπορούν να εξελιχθούν μεταγενέστερα σε οσφυϊκή στένωση, μια κατάσταση που είναι γνωστή ως συγγενής σπονδυλική στένωση. Οι ασθενείς αυτοί εκδηλώνουν σε νεότερη ηλικία τα πρώτα συμπτώματα της οσφυϊκής στένωσης, συνήθως μεταξύ 30 και 50 ετών.

Ποια είναι τα συμπτώματα της οσφυϊκής στένωσης;

Η πρώιμη Οσφυϊκή Στένωση ή Οσφυϊκή Σπονδύλωση μπορεί να μην παρουσιάζει συμπτώματα. Στις περισσότερες περιπτώσεις τα συμπτώματα παρουσιάζονται σταδιακά με τον χρόνο και οφείλονται σε τοπική φλεγμονή και σε συμπίεση των νεύρων.

Το σημαντικότερο σύμπτωμα στην Οσφυϊκή Στένωση ή Οσφυϊκή Σπονδύλωση είναι η νευρογενής διαλείπουσα χωλότητα (neurogenic intermittent claudication) που εκδηλώνεται με χρόνιο πόνο στη μέση και συνοδεύεται από πόνο στα πόδια, που χαρακτηριστικά επιδεινώνεται με την βάδιση ή και την όρθια στάση και υφίεται με το κάθισμα, το σκύψιμο ή την κλίση προς τα εμπρός. Αυτό συμβαίνει γιατί στην στάση αυτή παρουσιάζεται προσωρινά μηχανική διεύρυνση του σπονδυλικού σωλήνα. Έτσι μειώνεται η πίεση στα νεύρα της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.

Στα αρχικά στάδια η νευρογενής διαλείπουσα χωλότητα είναι ήπια και εμφανίζεται σε μεγάλες αποστάσεις βάδισης. Σε προχωρημένα στάδια η απόσταση μειώνεται (50-100 μέτρα) και η καθιστή ή ξαπλωμένη θέση δεν βοηθάει στην ανακούφιση του πόνου. Συνήθως οι ασθενείς παραπονιούνται και για τα δύο πόδια. Η πάθηση είναι πιο συχνή στις γυναίκες απ’ ότι στους άνδρες.

Επίσης παρουσιάζονται αιμωδία και αίσθηση καψίματος στα κάτω άκρα. Σπανιότερα σε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να αναπτυχθεί πόνος στην ηρεμία, απώλεια της κινητικής λειτουργίας των ποδιών. Συνοδεύεται με απώλεια της φυσιολογικής λειτουργίας του εντέρου ή της ουροδόχου κύστης με διαταραχές στην ούρηση ή την κένωση.

Με ποιες εξετάσεις γίνεται η διάγνωση της οσφυϊκής στένωσης;

Είναι πολύ χαρακτηριστική η κλινική εικόνα της Νευρογενούς Διαλείπουσας Χωλότητας. Ένα λεπτομερές ιστορικό και μια πλήρης νευρολογική εξέταση μπορούν να θέσουν ασφαλώς την διάγνωση. Χρειάζεται όμως η ακτινολογική μελέτη με απεικονιστικές εξετάσεις όπως οι απλές Ακτινογραφίες, η Αξονική Τομογραφία, η Μαγνητική Τομογραφία και ενίοτε ο Νευροφυσιολογικός Έλεγχος για την επιβεβαίωση της διάγνωσης, την αξιολόγηση της βαρύτητας της πάθησης αλλά και τον σχεδιασμό των θεραπευτικών επιλογών.

Η Μαγνητική Τομογραφία είναι η σημαντικότερη εξέταση. Παρέχει λεπτομερή απεικόνιση του νωτιαίου μυελού και των νεύρων. Δίνει πληροφορίες που δεν μπορούμε να πάρουμε από τις άλλες εξετάσεις. Μπορεί να αναδείξει τον νωτιαίο μυελό, τις ρίζες των οσφυϊκών νεύρων και τις πέριξ ανατομικές δομές της περιοχής. Επίσης, δείχνει τις διαστάσεις του σπονδυλικού σωλήνα, τις εκφυλιστικές αλλοιώσεις και άλλες παθολογικές καταστάσεις (πχ. Όγκοι).

Η Αξονική Τομογραφία βοηθάει πολύ στην διάγνωση σε πολλές περιπτώσεις. Μπορεί να δείξει το σχήμα και το μέγεθος του σπονδυλικού σωλήνα αλλά και το περιεχόμενο εντός του σπονδυλικού σωλήνα. Δείχνει την κατάσταση των ανατομικών δομών που τον σχηματίζουν με λεπτομέρειες κυρίως της οστικής ανατομίας. Η Αξονική Τομογραφία είναι αναγκαία όταν δεν μπορεί να γίνει η μαγνητική τομογραφία πχ. λόγω μεταλλικού αντικειμένου στο σώμα, βηματοδότης κτλ. Αρκετές φορές επαρκής αφού επιτρέπει μια σωστή μελέτη.

Οι απλές Ακτινογραφίες αλλά και οι ειδικές λήψεις της «κάμψης-έκτασης», των «τρημάτων» κλπ. χρησιμοποιούνται λιγότερο συχνά για την διάγνωση. Μπορούν να αναδείξουν την δομή των οστών, την αρχιτεκτονική της σπονδυλικής στήλης και την κατάσταση των αρθρώσεων. Οι ακτινογραφίες χρησιμοποιούνται κυρίως στην παρακολούθηση του ασθενούς.

Ο Νευροφυσιολογικός Έλεγχος είναι μερικές φορές απαραίτητος κυρίως για την επιβεβαίωση της διάγνωσης σε αμφίβολες περιπτώσεις, για την αξιολόγηση της βαρύτητας των συμπτωμάτων ή για διαφοροδιαγνωστικούς σκοπούς. Δεν είναι λίγες οι φορές που κρίνεται απαραίτητος.

Ποια είναι η θεραπευτική αντιμετώπιση της οσφυϊκής στένωσης;

Ο σκοπός της θεραπευτικής αντιμετώπισης της Οσφυϊκής Στένωσης της Σπονδυλικής Στήλης είναι η ανακούφιση από τον πόνο και τα ενοχλήματα. Επίσης, η βελτίωση της κινητικότητας και της λειτουργικότητας των ποδιών και τελικά η βελτίωση της ποιότητας ζωής του ασθενούς. Γίνεται προσεκτική μελέτη των εξετάσεων και νευρολογική αξιολόγηση του ασθενούς και προτείνονται οι κατάλληλες Συντηρητικές Θεραπείες όταν τα συμπτώματα δεν είναι σοβαρά. Επιλεκτικά, εάν οι συντηρητικές θεραπείες αποτύχουν να ελέγξουν τον πόνο, εάν υπάρχει κίνδυνος νευρολογικής βλάβης ή εάν ο πόνος και η ενόχληση παρεμποδίζουν τις συνήθεις δραστηριότητες και την ποιότητα της ζωής του ασθενούς, τότε ο χειρουργός μπορεί να προτείνει την ενδεδειγμένη Χειρουργική Επέμβαση, σύμφωνα πάντοτε με τις αυστηρώς επιστημονικά τεκμηριωμένες ενδείξεις της σύγχρονης Νευροχειρουργικής.

Ποιες είναι οι Συντηρητικές Θεραπείες για την Οσφυϊκή Στένωση ή Οσφυϊκή Σπονδύλωση;

Η Συντηρητική Αντιμετώπιση για την Οσφυϊκή Στένωση ή Οσφυϊκή Σπονδύλωση χρειάζεται χρόνο και συνδυάζεται με από του στόματος φαρμακευτική αγωγή, διαχείριση της στάσης του σώματος, ασκήσεις ενδυνάμωσης και απώλεια βάρους. Μπορούν σταδιακά να βοηθήσουν στην ύφεση του πόνου. Προτείνεται σε περιπτώσεις που υπάρχει μόνο πόνος στη μέση και τα συμπτώματα της νευρογενούς διαλείπουσας χωλότητας δεν είναι σημαντικά.

Η Χρήση των Παυσίπονων (αναλγητικά από του στόματος αγωγή) τα οποία συχνά οδηγούν σε σημαντική ανακούφιση του πόνου. Χορηγούνται σκευάσματα απλών αναλγητικών και η αγωγή ενισχύεται περαιτέρω με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη που πάντοτε πρέπει να συνοδεύονται από γαστροπροστασία και να αποφεύγεται η χρόνια χρήση τους. Τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα χρησιμοποιούνται για να μειώσουν την τοπική φλεγμονή και παράλληλα τον πόνο. Τα αναλγητικά μπορούν να χορηγηθούν και σε ενέσιμη μορφή αλλά και σε μορφή αλοιφής. Πάντοτε η αγωγή χορηγείται και τροποποιείται από ιατρό.

Επίσης η Φυσικοθεραπεία (μαλάξεις, ηλεκτροθεραπεία, TENS, υπέρηχοι, διαθερμίες κτλ.) μπορεί να βοηθήσει στη σταθεροποίηση και την προστασία της σπονδυλικής στήλης (με πρόγραμμα ενδυνάμωσης) και να έχει ευεργετικό αποτέλεσμα στην πορεία της νόσου. Συνήθως απαιτούνται τέσσερις έως έξι εβδομάδες θεραπείας. Μπορεί μερικές φορές να βοηθήσει τον ασθενή να ξαναγυρίσει στις δραστηριότητές του και ξαναρχίσει έναν φυσιολογικό τρόπο ζωής.

Επισκληρίδιες Εγχύσεις Φαρμάκων μπορεί να βοηθήσουν να μειωθεί η φλεγμονή και ο πόνος τοπικά και να προσφέρουν περισσότερο χρόνο για τη συντηρητική αντιμετώπιση.

Ποια είναι η Χειρουργική Θεραπεία για την Οσφυϊκή Στένωση ή Οσφυϊκή Σπονδύλωση;

Η χειρουργική επέμβαση συστήνεται όταν η συντηρητική αντιμετώπιση δεν βελτιώνει τα συμπτώματα. Εάν εξακολουθούν συμπτώματα όπως ο πόνος στην μέση και στα κάτω άκρα, αδυναμία ή μούδιασμα στα κάτω άκρα, δυσχέρεια στην ορθοστάτηση ή την βάδιση με την διαλείπουσα χωλότητα να εμφανίζεται σε όλο και μικρότερη απόσταση, διαταραχές στην φυσιολογική λειτουργία του παχέος εντέρου ή /και της ουροδόχου κύστης κτλ, που στο σύνολό τους περιορίζουν την καθημερινή δραστηριότητα ή υποβαθμίζουν την ποιότητα της ζωής, τότε προτείνεται η Χειρουργική Θεραπεία. Θεωρείται οριστική θεραπεία αφού γίνεται αποσυμπίεση των νεύρων που πιέζονται.

Υπάρχουν διάφοροι τύποι χειρουργικών επεμβάσεων στην στένωση της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης και ο χειρουργός επιλέγει ανάλογα με την περίπτωση (εξαρτάται από τη σοβαρότητα της πάθησης) την καταλληλότερη για τον ασθενή.
Η επέμβαση για την Οσφυϊκή Στένωση είναι η Οσφυϊκή Αποσυμπιεστική Πεταλεκτομή. Σε αυτήν την επέμβαση αφαιρούνται χειρουργικά τα πέταλα των σπονδύλων για να δημιουργηθεί περισσότερος χώρος για τα νεύρα. Στην επέμβαση της Οσφυϊκής Πεταλεκτομής μπορεί να προστεθεί, ανάλογα με την βαρύτητα της πάθησης και η Οσφυϊκή Δισκεκτομή (Οσφυϊκή Μικροδισκεκτομή) ή και Οσφυϊκή Σπονδυλοδεσία (εάν υπάρχει Σπονδυλολίσθηση) για την ενίσχυση και την σταθεροποίηση της σπονδυλικής στήλης.

 

Αυτός ο ιστότοπος παρέχει γενικές πληροφορίες και καμία πληροφορία δεν προορίζεται ή υπονοείται ότι μπορεί να αντικαταστήσει τις ιατρικές συμβουλές του ιατρού ή να χρησιμοποιηθεί για νομικούς σκοπούς. Σε κάθε περίπτωση συμβουλευτείτε τον Νευροχειρουργό για οποία πάθηση ή θεραπευτική επιλογή μπορεί ο ίδιος να σας προτείνει.

Δείτε την Πολιτική Ορθής Χρήσης Ιστότοπου.