Οσφυϊκή Δισκοκήλη.
Εισαγωγή:
Η Οσφυϊκή Δισκοκήλη είναι μια συχνή πάθηση της Οσφυϊκής Μοίρας της Σπονδυλικής Στήλης. Παρουσιάζεται όταν μια βλάβη στον Μεσοσπονδύλιο Δίσκο προκαλεί την ρήξη των ινών του ινώδους δακτυλίου. Το αποτέλεσμα είναι η μετατόπιση (προβολή, πρόπτωση ή κήλη) του πηκτοειδή πυρήνα του δίσκου μέσα στον σπονδυλικό σωλήνα.
Τι είναι η Οσφυϊκή Δισκοκήλη;
Η Οσφυϊκή Δισκοκήλη είναι μια συχνή πάθηση της Οσφυϊκής Μοίρας της Σπονδυλικής Στήλης. Παρουσιάζεται όταν μια βλάβη στον Μεσοσπονδύλιο Δίσκο προκαλεί την ρήξη των ινών του ινώδους δακτυλίου. Το αποτέλεσμα είναι η μετατόπιση (προβολή, πρόπτωση ή κήλη) του πηκτοειδούς πυρήνα του δίσκου μέσα στον σπονδυλικό σωλήνα.
Πολύ συχνά η Οσφυϊκή Δισκοκήληπροκαλεί Οσφυαλγία (πόνο στη μέση). Όταν πιέζει τις νευρικές ρίζες προκαλεί Ισχιαλγία (πόνο στα πόδια). Στα αγγλικά ονομάζεται Lumbar Disk Herniation.
Σε ποιους ασθενείς παρουσιάζεται;
Ένα μεγάλο ποσοστό των ανθρώπων, έως και 80%, βιώνουν κάποια στιγμή στη ζωή τους πόνο στην μέση (Οσφυαλγία). Σε μερικούς από αυτούς συνυπάρχει πόνος στο πόδι (Ισχιαλγία). Ο πόνος στη μέση και στο πόδι ονομάζεται οσφυοϊσχιαλγία και πολύ συχνά προκαλείται από Οσφυϊκή Δισκοκήλη ή Κήλη Μεσοσπονδυλίου Δίσκου.
Η Οσφυϊκή Δισκοκήλη συνήθως παρουσιάζεται σε ηλικίες μεταξύ των 30 και 40 ετών. Οι μεσήλικες και οι ηλικιωμένοι είναι ελαφρώς πιο επιρρεπείς, όταν στο ιστορικό τους υπάρχει σωματική καταπόνηση.
Πως δημιουργείται η Οσφυϊκή Δισκοκήλη;
Η οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης αποτελείται από πέντε σπονδύλους. Μεταξύ των σπονδύλων βρίσκονται οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι, οι οποίοι συνδέουν τα σώματα των σπονδύλων. Κάθε Μεσοσπονδύλιος Δίσκος (Εικόνα 1) αποτελείται από ένα εξωτερικό ισχυρό περίβλημα και έναν πυρήνα. Το εξωτερικό περίβλημα ονομάζεται ινώδης δακτύλιος και αποτελείται από ινώδεις ταινίες. Ο πυρήνας ονομάζεται πηκτοειδής πυρήνας και έχει ζελατινώδη υφή (γέλη).
Σε διάφορες περιπτώσεις ο Μεσοσπονδύλιος Δίσκος μπορεί να υποστεί βλάβη. Παρουσιάζεται ρήξη στον ινώδη δακτύλιο και μέσα από την ρήξη αυτή προβάλλει ο πηκτοειδής πυρήνας του δίσκου (δισκικό υλικό). Από το μεσοσπονδύλιο διάστημα μπορεί να προβάλλει στο σπονδυλικό σωλήνα ή στα μεσοσπονδύλια τρήματα (Εικόνα 2).
Ανάλογα με την θέση και την έκτασή της, η κήλη μπορεί να προκαλέσει διάφορες βλάβες. Προκαλείται Ριζοπάθεια ή Ιππουριδική συνδρομή από την μηχανική πίεση που ασκείται στις ρίζες και τα νεύρα στην μέση. Επιπλέον, το ελεύθερο δισκικό υλικό προκαλεί χημικό ερεθισμό με αποτέλεσμα την φλεγμονή των οσφυϊκών νεύρων. Ο πόνος είναι αποτέλεσμα αυτής της φλεγμονής και διόγκωσης του νεύρου.
Μετά από καιρό η Οσφυϊκή Δισκοκήλη παρουσιάζει αφυδάτωση. Ο αφυδατωμένος μεσοσπονδύλιος δίσκος σταδιακά συρρικνώνεται και μπορεί να επέλθει μερική ή πλήρης ύφεση του πόνου. Αυτό μπορεί να γίνει σε 6 εβδομάδες περίπου.
Ποιες είναι οι αιτίες στην Οσφυϊκή Δισκοκήλη;
Η συχνότερη αιτία στην Οσφυϊκή Δισκοκήλη είναι η φυσιολογική φθορά του μεσοσπονδύλιου δίσκου λόγω ηλικίας. Είναι μία διαδικασία που ονομάζεται εκφυλισμός του δίσκου (εκφυλιστική νόσος της σπονδυλικής στήλης).
Στα παιδιά και τους νέους ενήλικες ο μεσοσπονδύλιος δίσκος έχει υψηλή περιεκτικότητα σε νερό. Με την πάροδο του χρόνου, η περιεκτικότητα σε νερό μειώνεται (αφυδάτωση του μεσοσπονδυλίου δίσκου). Ο δίσκος γίνεται λιγότερο ελαστικός, συρρικνώνεται και χάνει το φυσιολογικό του ύψος. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να γίνεται πιο επιρρεπής σε βλάβες όπως η κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου. Η εκφύλιση του Μεσοσπονδυλίου Δίσκου μπορεί να συμβεί σε οποιοδήποτε επίπεδο της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.
Επίσης, διάφορες άλλες αιτίες στην Οσφυϊκή Δισκοκήλη είναι οι τραυματισμοί, η άρση βάρους, η σωματική καταπόνηση, προηγούμενο ιστορικό επεμβάσεων, συγγενείς και κληρονομικές (γενετικές) διαταραχές κτλ.
Ο παθολογικός Μεσοσπονδύλιος Δίσκος μπορεί να παρουσιάσει κήλη, προβολή, ρήξη ή αποπλάτυνση στις διάφορες καταστάσεις που αναφέρθηκαν.
Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου στην Οσφυϊκή Δισκοκήλη;
Οι κυριότεροι παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση της Οσφυϊκής Δισκοκήλης είναι:
Ορισμένα επαγγέλματα όπου η σπονδυλική στήλη υποβάλλεται σε καταπόνηση και τραυματισμούς. Είναι τα επαγγέλματα που απαιτούν βαριά σωματική εργασία, όπως είναι το τράβηγμα ή η άρση βαρέων αντικειμένων κτλ.
Ο λανθασμένος τρόπος στην άρση βάρους. Όταν η δύναμη ασκείται από την μέση μπορεί να προκαλέσει οσφυϊκή δισκοκήλη. Ακόμα περισσότερο επικίνδυνη είναι η στροφή της μέσης. Πρέπει η άρση του βάρους να γίνεται με τα πόδια και όχι με την μέση.
Η αύξηση του σωματικού βάρους. Το υπερβολικό βάρος προκαλεί προκαλεί μεγαλύτερη μηχανική καταπόνηση των δίσκων κυρίως στην Οσφυϊκή Μοίρα της Σπονδυλικής Στήλης.
Η πολύωρη οδήγηση.
Η καθιστική ζωή.
Το κάπνισμα. Επιταχύνει την εκφύλιση του μεσοσπονδύλιου δίσκου.
Με ποιες εξετάσεις γίνεται η διάγνωση;
Είναι χαρακτηριστική η κλινική εικόνα του ασθενούς με Οσφυϊκή Δισκοκήλη ή κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου. Χρειάζεται πάντοτε ένα λεπτομερές ιστορικό και μια πλήρης νευρολογική εξέταση για να θέσουν ασφαλώς την διάγνωση. Χρειάζεται επίσης η ακτινολογική μελέτη με απεικονιστικές εξετάσεις όπως οι απλές Ακτινογραφίες, η Αξονική Τομογραφία και η Μαγνητική Τομογραφία. Ενίοτε χρειάζεται Νευροφυσιολογικός Έλεγχος για την επιβεβαίωση της διάγνωσης.
Η Μαγνητική Τομογραφία είναι η σημαντικότερη εξέταση. Παρέχει λεπτομερή απεικόνιση του νωτιαίου μυελού και των νεύρων. Δίνει πληροφορίες που δεν μπορούμε να πάρουμε από τις άλλες εξετάσεις. Μπορεί να αναδείξει την κήλη του μεσοσπονδυλίου δίσκου, τις ρίζες των οσφυϊκών νεύρων και τις πέριξ ανατομικές δομές της περιοχής. Επίσης δείχνει τις διαστάσεις του σπονδυλικού σωλήνα, τις εκφυλιστικές αλλοιώσεις και άλλες παθολογικές καταστάσεις (πχ. Όγκοι).
Η Αξονική Τομογραφία βοηθάει πολύ στην διάγνωση σε πολλές περιπτώσεις. Μπορεί να αναδείξει την κατάσταση των ανατομικών δομών του σπονδυλικού σωλήνα, λεπτομέρειες κυρίως της οστικής ανατομίας.
Οι απλές Ακτινογραφίες χρησιμοποιούνται λιγότερο συχνά για την διάγνωση όπως και οι ειδικές λήψεις της «κάμψης-έκτασης», των «τρημάτων». Μπορούν να αναδείξουν την δομή των οστών, την αρχιτεκτονική της σπονδυλικής στήλης και την κατάσταση των αρθρώσεων. Οι ακτινογραφίες χρησιμοποιούνται κυρίως στην παρακολούθηση του ασθενούς.
Ο Νευροφυσιολογικός Έλεγχος είναι μερικές φορές απαραίτητος κυρίως για την επιβεβαίωση της διάγνωσης. Επίσης, χρησιμοποιείται σε αμφίβολες περιπτώσεις, για την αξιολόγηση της βαρύτητας των συμπτωμάτων και για διαφοροδιαγνωστικούς σκοπούς. Δεν είναι λίγες οι φορές που κρίνεται απαραίτητος.
Ποια είναι τα συμπτώματα στην Οσφυϊκή Δισκοκήλη;
Τα κυριότερα συμπτώματα στην Οσφυϊκή Δισκοκήλη είναι ο πόνος στην μέση (Οσφυαλγία) και ο πόνος στο πόδι (Ισχιαλγία). Μπορεί να συνυπάρχει και αδυναμία στο πόδι. Πολύ συχνά όμως, τα συμπτώματα είναι περιορισμένα και δεν γίνονται αντιληπτά.
Ο πόνος στην μέση είναι χαρακτηριστικό σύμπτωμα στην Οσφυϊκή Δισκοκήλη και εμφανίζεται όταν ο ασθενής σηκώνεται από την καρέκλα ή όταν κάθεται. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο ιστορικό του ασθενούς προηγούνται επεισόδια οξείας ή χρόνιας οσφυαλγίας. Ο πόνος στην μέση επιδεινώνει σε κάθε κίνηση, όπως στην έγερση από χαμηλά, ή σε στροφικές και καμπτηκές κινήσεις. Πολύ συχνά περιορίζει την κινητικότητα της μέσης. Η οσφυαλγία, δηλαδή ο πόνος ή το πιάσιμο στην μέση διαρκεί μια, δύο ή 4 εβδομάδες. Μερικές φορές όμως διαρκεί πολύ περισσότερο (μήνες).
Ο πόνος στο πόδι προκαλείται από την πίεση που ασκείται από την Δισκοκήλη στις οσφυϊκές ρίζες. Παρουσιάζει συγκεκριμένη κατανομή στο πόδι, που αντιστοιχεί στην αισθητική κατανομή της οσφυϊκής ρίζας που πιέζεται (ριζιτική κατανομή). Μπορεί να συνοδεύεται από άλλα αισθητικά συμπτώματα, όπως είναι το μούδιασμα στο πόδι, η καυσαλγία και οι δυσαισθησίες .
Η αδυναμία στο πόδι παρουσιάζεται πιο σπάνια και συνοδεύεται με κινητικές διαταραχές. Οι ασθενείς δεν μπορούν να ισορροπήσουν στο ένα πόδι και δεν μπορούν να σταθούν στα δάκτυλα ή στην φτέρνα. Παρουσιάζουν κατάργηση ή εξασθένιση των τενόντιων αντανακλαστικών (Επιγονάτιο, Αχίλλειο), μυϊκή ατροφία κτλ.
Όταν η Οσφυϊκή Δισκοκήλη πιέζει τις νευρικές ρίζες μέσα στο σπονδυλικό σωλήνα προκαλείται η Ιππουριδική Συνδρομή (στα αγγλικά Cauda Equina Syndrome). Στο σύνδρομο Ιππουρίδας παρουσιάζεται μούδιασμα στην περιγεννητική περιοχή (κατανομή τύπου «σέλας»). Συνυπάρχουν διαταραχές της ούρησης, της αφόδευσης (επίσχεση ή ακράτεια) και της στύσης στους άντρες.
Διαβάστε ακόμα:
Ποια είναι η θεραπεία στην Οσφυϊκή Δισκοκήλη;
Η Οσφυϊκή Δισκοκήλη αντιμετωπίζεται με συντηρητική ή χειρουργική θεραπεία. Γίνεται προσεκτική μελέτη των εξετάσεων και κλινική αξιολόγηση του ασθενούς. Προτείνεται η κατάλληλη συντηρητική αντιμετώπιση και επιλεκτικά, σε ορισμένες περιπτώσεις, προτείνεται η ενδεδειγμένη χειρουργική επέμβαση.
Ποια είναι η Συντηρητική Θεραπεία για την Οσφυϊκή Δισκοκήλη;
Η θεραπεία για την Οσφυϊκή Δισκοκήλη συνήθως είναι συντηρητική. Στατιστικά οι περισσότεροι ασθενείς (90%) βελτιώνονται. Η θεραπεία με συντηρητικά μέσα περιλαμβάνει την ανάπαυση, την φαρμακευτική αγωγή, την διαχείριση της στάσης του σώματος, την ζώνη οσφύος. Επίσης προτείνονται η φυσικοθεραπεία, οι ασκήσεις, το περπάτημα, η απώλεια βάρους, ο βελονισμός κτλ.
Η ανάπαυση.
Προτείνεται στον ασθενή ανάπαυση για αρκετές ημέρες, έως και 1 ή 2 μήνες. Όταν είναι πολύ έντονα τα συμπτώματα, μπορεί να παραμείνει στο κρεβάτι για 2-3 μέρες, αλλά πρέπει να κινητοποιηθεί το συντομότερο.
Η φαρμακευτική αγωγή στην Οσφυϊκή Δισκοκήλη.
Τα παυσίπονα (αναλγητικά, αντιφλεγμονώδη και μυοχαλαρωτικά) στην Οσφυϊκή Δισκοκήλη, συχνά οδηγούν σε σημαντική ανακούφιση. Μπορούν να χορηγηθούν διάφορα φαρμακευτικά σκευάσματα.
Τα απλά αναλγητικά βοηθούν στους πόνους. Τα μυοχαλαρωτικά χάπια μπορούν να λύσουν τον μυϊκό σπασμό και να βελτιώσουν την κατάσταση. Τα αντιφλεγμονώδη χάπια μειώνουν την τοπική φλεγμονή και παράλληλα τον πόνο στην μέση.
Τα οπιοειδή, όπως η κωδεΐνη, μπορούν να δοθούν για λίγες ημέρες. Οι πιθανές παρενέργειες (καταστολή, ναυτία, σύγχυση, δυσκοιλιότητα) περιορίζουν την χρήση τους.
Τα κορτικοστερεοειδή χορηγούνται όταν ο πόνος δεν βελτιώνεται με τα παυσίπονα. Μπορεί να χορηγηθεί σαν χάπι από το στόμα ή με ένεση στην μέση.
Τα νευροπαθητικά φάρμακα (αντιεπιληπτικά) επηρεάζουν τα νευρικά ερεθίσματα και μειώνουν τον πόνο. Μερικές φορές όμως προκαλούν ανεπιθύμητες ενέργειες, όπως καταστολή και ζάλη, οπότε χρειάζεται αναπροσαρμογή της αγωγής.
Οι Επισκληρίδιες Εγχύσεις Φαρμάκων μπορούν να βοηθήσουν να μειωθεί η φλεγμονή και ο πόνος τοπικά.
Προσοχή!!!
Η φαρμακευτική αγωγή συμπληρώνεται με την γαστροπροστασία.
Πρέπει να αποφεύγεται η μακροχρόνια λήψη των φαρμάκων. Μπορεί να γίνει επιβλαβής για τον οργανισμό.
Πάντοτε η φαρμακευτική αγωγή χορηγείται και τροποποιείται από τον θεράποντα Ιατρό.
Η στάση του σώματος.
Η στάση του σώματος μπορεί να βοηθήσει στην ύφεση των συμπτωμάτων. Προτείνεται η αποφυγή της άρσης βάρους και της καταπόνησης της σπονδυλικής στήλης, η αποφυγή της πολύωρης ορθοστασίας ή οδήγησης κτλ.
Η οσφυϊκή ζώνη.
Στην οξεία φάση, όταν τα συμπτώματα είναι έντονα, συστήνεται η χρήση του οσφυϊκού κηδεμόνα (ζώνη οσφύος). Σταθεροποιεί την μέση και ελαττώνει τον πόνο.
Η ζώνη οσφύος για την Οσφυϊκή Δισκοκήλη εφαρμόζεται κάθε φορά που ο ασθενής είναι όρθιος ή περπατάει. Πρέπει να αποφεύγεται η μακροχρόνια χρήση της ζώνης και η εφαρμογή της να συνοδεύεται από πρόγραμμα ασκήσεων. Αυτό γίνεται γιατί μπορεί να παρουσιαστεί ατροφία των μυών της μέσης με επιδείνωση των συμπτωμάτων.
Η Φυσικοθεραπεία στην Οσφυϊκή Δισκοκήλη.
Η φυσικοθεραπεία για την Οσφυϊκή Δισκοκήλη στοχεύει στην βελτίωση της αιμάτωσης των παρασπονδυλικών μυών και στην λύση του μυϊκού σπασμού. Με αυτόν τον τρόπο ο ασθενής χαλαρώνει και ανακουφίζεται από τον πόνο στη μέση και στο πόδι. Προτείνεται η φυσικοθεραπεία με μαλάξεις, ηλεκτροθεραπεία, TENS, υπερήχους, διαθερμίες, ασκήσεις ενδυνάμωσης, κτλ.
Σε δεύτερο χρόνο εφαρμόζονται ειδικές ασκήσεις για κήλη στην μέση που βοηθούν στην σταθεροποίηση της σπονδυλικής στήλης και την ενδυνάμωση των μυών της μέσης και των ποδιών. Μπορεί να αποκαταστήσει την ευελιξία της σπονδυλικής στήλης και να έχει ευεργετικό αποτέλεσμα.
Συνήθως απαιτούνται τέσσερις έως έξι εβδομάδες φυσικοθεραπείας. Γίνεται από έμπειρο φυσικοθεραπευτή ο οποίος εξατομικεύει το πρόγραμμα, δείχνει και προσαρμόζει τις διάφορες ασκήσεις ανάλογα με τις ανάγκες. Ο φυσικοθεραπευτής παρακολουθεί την βελτίωση, την σωστή θέση του σώματος. Γενικά εποπτεύει την σταδιακή αποκατάσταση και επιστροφή στις καθημερινές δραστηριότητες.
Οι ασκήσεις ενδυνάμωσης.
Υπάρχουν διάφορες ασκήσεις για την Οσφυϊκή Δισκοκήλη που μπορούν να βοηθήσουν τους ασθενείς, όπως είναι οι διατατικές ασκήσεις, το περπάτημα και οι πιλάτες. Επίσης, προτείνονται η κολύμβηση, το ποδήλατο ποδηλασία άλλες συγκεκριμένες δραστηριότητες και ασκήσεις για το σπίτι. Ένα παράδειγμα είναι οι εκτάσεις της οσφυϊκής μοίρας με την μέθοδο mckenzie. Μπορούν να βοηθήσουν στην ανακούφιση από τον πόνο και τα άλλα συμπτώματα της Δισκοκήλης.
Οσφυϊκή Δισκοκήλη και περπάτημα.
Το περπάτημα είναι μια σημαντική άσκηση στην Οσφυϊκή Δισκοκήλη, Δεν επιβαρύνει το τον οργανισμό και η ένταση της άσκησης ελέγχεται από τον ίδιο τον ασθενή με την αλλαγή του ρυθμού στην βάδιση. Αυξάνει την αιματική ροή στην σπονδυλική στήλη και βοηθάει στην φυσιολογική κινητικότητα των μεσοσπονδύλιων δίσκων. Είναι επίσης μία πολύ καλή άσκηση για την υγεία μας γενικότερα. Μια καθημερινή βόλτα σε εξωτερικούς χώρους μπορεί να βοηθήσει και την ψυχική υγεία.
Ο Βελονισμός.
Ο Βελονισμός είναι μια άλλη αποτελεσματική μέθοδος αντιμετώπισης της οσφυοϊσχιαλγίας.
Ποια είναι η Χειρουργική Θεραπεία για την Οσφυϊκή Δισκοκήλη;
Για την χειρουργική αντιμετώπιση στην δισκοκήλη προτείνεται η Οσφυϊκή Δισκεκτομή. Συνήθως προτείνονται η Οσφυϊκή Μικροδισκεκτομή και η Ενδοσκοπική Οσφυϊκή Δισκεκτομή.
Ο σκοπός της χειρουργικής αντιμετώπισης Οσφυϊκή Δισκοκήλη ή κήλη στην μέση είναι η αποσυμπίεση του οσφυϊκού νεύρου με την αφαίρεση της κήλης. Η άρση της πίεσης στην νευρική ρίζα προκαλεί ανακούφιση από τον πόνο.
Ποιες είναι οι ενδείξεις για το χειρουργείο στην Οσφυϊκή Δισκοκήλη ή κήλη στην μέση;
Η Χειρουργική Επέμβαση στην Οσφυϊκή Δισκοκήλη ή κήλη στην μέση έχει ένδειξη σε ασθενείς με έντονα συμπτώματα που δεν βελτιώθηκαν με την συντηρητική αγωγή για 6-8 εβδομάδες. Σπάνια, ένα μικρό ποσοστό ασθενών με δισκοκήλη δεν θα επωφεληθούν από την συντηρητική θεραπεία και τελικά θα υποβληθούν σε χειρουργική αντιμετώπιση.
Επίσης, στον ασθενή με δισκοκήλη η αντιμετώπιση με χειρουργείο ή όχι, εξαρτάται από την σταδιακή νευρολογική επιδείνωση και την αδυναμία στο πόδι. Ακόμα, στην Οσφυϊκή Δισκοκήλη το χειρουργείο γίνεται όταν ο ασθενής παρουσιάζει επανειλημμένες υποτροπές καθ’ όλη την διάρκεια του έτους ή όταν παρουσιάζεται Ιππουριδική Συνδρομή.
Η Οσφυϊκή Μικροδισκεκτομή.
Η Οσφυϊκή Μικροδισκεκτομή είναι αναίμακτη χειρουργική επέμβαση με τα καλύτερα αποτελέσματα. Το χειρουργείο για την Οσφυϊκή Δισκοκήλη γίνεται με την χρήση νεότερων και σύγχρονων τεχνικών μέσων όπως είναι το χειρουργικό μικροσκόπιο, η διεγχειρητική νευροπαρακολούθηση κτλ.
Μέσω μιας μικρής δερματικής τομής στην μέση αφαιρείται μικρό οστικό τεμάχιο πάνω από τη ρίζα του νεύρου (Θυριδοποίηση). Στην συνέχεια αφαιρείται η κήλη, δηλαδή το δισκικό υλικό του μεσοσπονδυλίου δίσκου που δημιουργεί το πρόβλημα κάτω από τη ρίζα του νεύρου (Δισκεκτομή). Με αυτόν τον τρόπο ελευθερώνεται η οσφυϊκή ρίζα από την πίεση που δεχόταν. Ενίοτε μπορεί να συμπληρωθεί και με μερική διεύρυνση του μεσοσπονδυλίου τρήματος (Μερική Τρηματεκτομή).
Η μέθοδος αυτή είναι εξαιρετικά ασφαλής με ελάχιστες επιπλοκές και η νοσηλεία περιορίζεται στο ελάχιστο (1 με 2 ημέρες).
Το αποτέλεσμα της Οσφυϊκής Δισκεκτομής είναι άμεσο, όταν η επέμβαση γίνεται σύντομα μετά την εμφάνιση των συμπτωμάτων. Παρουσιάζεται βελτίωση έως και πλήρης ύφεση του πόνου στο πόδι στην πλειοψηφία των ασθενών. Ο ασθενής κινητοποιείται από την επόμενη ημέρα.
Η Οσφυϊκή Μικροδισκεκτομή είναι μια ασφαλής χειρουργική επέμβαση. Το σύνολο σχεδόν των χειρουργών σπονδυλικής στήλης είναι εξοικειωμένοι με την επέμβαση.
Διαβάστε ακόμα:
Ποιες είναι οι πιθανές επιπλοκές μετά από το χειρουργείο για την Οσφυϊκή Δισκοκήλη;
Οι επιπλοκές στην Οσφυϊκή Δισκεκτομή είναι γενικά σπάνιες. Περιλαμβάνουν ενδεικτικά την αιμορραγία, το αιμάτωμα, την λοίμωξη, τα νευρολογικά ελλείμματα, την αστάθεια της σπονδυλικής στήλης, την υποτροπή της κήλης. Επίσης, καρδιολογικές/αναπνευστικές επιπλοκές, θρομβοεμβολικά επεισόδια και επιπλοκές από την γενική αναισθησία.
Προς αποφυγή αυτών των προβλημάτων, ακολουθούνται συγκεκριμένα πρωτόκολλα και εφαρμόζονται σύγχρονες τεχνικές όπως είναι η χορήγηση αντιβιοτικών, η διεγχειρητική νευροπαρακολούθηση, η χρήση του χειρουργικού μικροσκοπίου και εξειδικευμένων εργαλείων κτλ. Φυσικά, η επέμβαση γίνεται μόνο από έμπειρους χειρουργούς σπονδυλικής στήλης.
Τι γίνεται μετά το χειρουργείο για την Οσφυϊκή Δισκοκήλη;
Ο ασθενής, συνήθως, το πρωί της επομένης ημέρας μετά το χειρουργείο, κινητοποιείται και σηκώνεται από το κρεβάτι. Η νοσηλεία στο νοσοκομείο διαρκεί μία ή δύο ημέρες. Μπορεί να επιστρέψει στο σπίτι την επόμενη μέρα από το χειρουργείο.
Μετεγχειρητικά, μπορεί να παρουσιάζει πόνο στην περιοχή του χειρουργικού τραύματος και γιαυτό χορηγούνται αναλγητικά, κοινά παυσίπονα και αντιφλεγμονώδη.
Ποια είναι η αποκατάσταση μετά από χειρουργείο για την Οσφυϊκή Δισκοκήλη;
Η επάνοδος στις καθημερινές δραστηριότητες είναι σταδιακή. Πάρα πολύ βοηθάει στην μετεγχειρητική αποκατάσταση το καθημερινό περπάτημα. Είναι η πιο κατάλληλη άσκηση και δεν καταπονεί την Σπονδυλική Στήλη. Αργότερα, σε σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστεί φυσικοθεραπεία με ειδικές ασκήσεις.
Χρειάζεται προσοχή στις οδηγίες του ιατρού (περιορισμός της εργασίας, οδήγησης, άρση βάρους, κτλ.).
Η επιστροφή στην εργασία εξαρτάται από το είδος της δουλειάς. Όταν η εργασία δεν επιβαρύνει την σπονδυλική στήλη, χρειάζεται περίπου ένας μήνας για να γυρίσει στην δουλειά. Χρειάζεται όμως περισσότερο χρόνο (και δυο μήνες) όταν απαιτείται βαριά χειρωνακτική και σωματική εργασία.
Η επιστροφή στην οδήγηση γίνεται μετά από ένα μήνα περίπου.
Η ελαφρά γυμναστική και περισσότερες δραστηριότητες επιτρέπονται μετά από 1,5 με 2 μήνες. Ο αθλητισμός μετά από 3 με 6 μήνες, όταν η αποκατάσταση έχει ολοκληρωθεί.
Ποια είναι η πρόληψη για την αποφυγή της Οσφυϊκής Δισκοκήλης ή κήλης στην μέση;
Η πρόληψη για την αποφυγή της πάθησης περιλαμβάνει:
Την βελτίωση της φυσικής κατάστασης. Η ενδυνάμωση με ασκήσεις των παρασπονδυλικών μυών σταθεροποιεί και υποστηρίζει την σπονδυλική στήλη.
Την διατήρηση της σωστής στάσης του σώματος στις διάφορες δραστηριότητες. Μειώνει την καταπόνηση της σπονδυλικής στήλης και των μεσοσπονδυλίων δίσκων. Ο ασθενής όταν κάθεται ή οδηγεί, πρέπει να διατηρεί σε σωστή θέση την πλάτη του, ευθυγραμμισμένη. Η άρση του βάρους να γίνεται με τα πόδια και όχι με την μέση. Πρέπει να αποφεύγεται η πολύωρη οδήγηση.
Την διατήρηση του φυσιολογικού σωματικού βάρους. Το υπερβολικό βάρος προκαλεί προκαλεί μεγαλύτερη μηχανική καταπόνηση των δίσκων στην Οσφυϊκή Μοίρα της Σπονδυλικής Στήλης.
Την διακοπή του καπνίσματος. Έχει σαν αποτέλεσμα να επιβραδύνεται η εκφύλιση του μεσοσπονδύλιου δίσκου.
Αυτός ο ιστότοπος παρέχει γενικές πληροφορίες και καμία πληροφορία δεν προορίζεται ή υπονοείται ότι μπορεί να αντικαταστήσει τις ιατρικές συμβουλές του ιατρού ή να χρησιμοποιηθεί για νομικούς σκοπούς. Σε κάθε περίπτωση συμβουλευτείτε τον Νευροχειρουργό για οποία πάθηση ή θεραπευτική επιλογή μπορεί ο ίδιος να σας προτείνει.
Δείτε την Πολιτική Ορθής Χρήσης Ιστότοπου.
